14/12/05

Formiga

On hi ha vida també hi ha mort.
Acostumar-se a veure SEMPRE aquesta doble perspectiva.
Pateix sabent que en sortiràs.
Gaudeix sabent que patiràs.

6 comentaris:

Jaqme ha dit...

Vaig fer aquesta foto sense veure la formiga morta.
Quan la vaig ficar a l'ordinador em va colpejar la imatge ampliada.
Pobre formiga.

Res té importància.
Fins que s'enfoca.

Jaqme ha dit...

Per què hem fet un tabú de la mort?

Anònim ha dit...

"Si el gra de blat no mor, no produeix fruit"
Més o menys entenc que sense vida no hi ha mort i sense mort no hi ha vida. Sense viure amb tot el que implica no hi ha acumulació de sabers que de qualque manera es cristalitzen, en morir, en l'evolució del que resta en vida i del que encara ha de viure.

Anònim ha dit...

el teu post m'ha recordat un poema de roberto juarroz, no tenc sa traducció (i no la faré jo..)

Mientras haces cualquier cosa,
alguien está muriendo.

Mientras te lustras los zapatos,
mientras odias,
mientras le escribes una carta prolija
a tu amor único o no único.

Y aunque pudieras llegar a no hacer nada,
alguien estaría muriendo,
tratando en vano de juntar todos los rincones,
tratando en vano de no mirar fijo a la pared.

Y aunque te estuvieras muriendo,
alguien más estaría muriendo,
a pesar de tu legítimo deseo
de morir un minuto con exclusividad.

Por eso, si te preguntan por el mundo,
responde simplemente: alguien está muriendo.

roberto juarroz

salut

Anònim ha dit...

També mentre fas qualsevol cosa algú està naixent.

Anònim ha dit...

Super color scheme, I like it! Keep up the good work. Thanks for sharing this wonderful site with us.
»